หัวใจเถื่อน
หัวใจเถื่อน
 

หัวใจเถื่อน

ละครดังที่คิดถึง จันทร์ - ศุกร์ เวลา 09.20 น.

บทประพันธ์ : บุษยมาส บทโทรทัศน์ :

อรรคพันธ์ นะมาตร์,อุษามณี ไวทยานนท์,พิชยดนย์ พึ่งพันธ์,ชวัลนันท์ จันทร์ทรัพย์,กัญญกร พินิจ,นิชานันท์ ฝั้นแก้ว,กุ๊กกิ๊ก กชกร,รัญดภา มันตะลัมพะ

เรื่องย่อหัวใจเถื่อน

อดีต รมต. กวี พิชิตพงษ์  และ คุณหญิงอำภา พิชิตพงษ์ สองสามีภรรยาที่ีมีชาติตระกูลดี  และฐานะทางสังคมสูงส่ง โดดเด่น โด่งดัง มีลูกชายสองคน หลานสาวหนึ่งคน ลูกชายคนโตคือ ภาคย์ พิชิตพงษ์ หายสาบสูญไปตั้งแต่อายุสิบสองปี จนถึงวันนี้ เป็นเวลาเกือบสิบห้าปีผ่านไปแล้ว ลูกชายคนที่สองคือ ภากร  พิชิตพงษ์ ส่วนหลานสาวนั้น เป็นเด็กกำพร้า ที่ท่านกวีเก็บมาเลี่้ยงตั้งแต่อายุได้ สามขวบ เธอมีชื่อว่า อ้อ หรือ อมาวสี

วันหนึ่งสองสามีภรรยาปรึกษาหารือกันเรื่อง มีคนมาติดต่อขอซื้อ " บ้านแก้ว " สองสามรายด้วยกันบ้านแก้วนั้นเป็นบ้านเก่าแก่ดั้งเดิมตั้งแต่รุ่นคุณยายซึ่งคุณยาย (แม่ของคุณหญิงอำภา) สั่งไว้ก่อนตายว่า ให้เก็บเป็นสมบัติของภาคย์ หากวันใดภาคย์กลับมา จะได้มีที่อยู่อาศัย

วันนี้ท่านกวีจำเป็นต้องใช้เงิน จำนวนไม่น้อย เพื่อพยุงธุรกิจของตน ที่กำลังย่ำแย่และอีกจำนวนหนึ่ง  เพื่อชดใช้ให้กับ นายสด เป็นค่าเสียหายที่ นายภากร ไปยุ่งเกี่ยว ล่วงเกินกับ สีไพร ลูกสาวคนเดียวของนายสด นายสดนั้นเป็นเพียงแค่ภารโรงและกรรมกรขายแรงงานหากลูกชายท่านอดีตรมต.กวี จะมีเมียเป็นชนชั้นนี้ ท่านกวียอมไม่ได้ คุณหญิงอำภา ไม่เห็นด้วยกับการขายบ้านหลังนี้ เพราะผิดวัตถุประสงค์ของคุณยายแต่ท่านกวี อ้างว่า นายภาคย์หายไปเกือบสิบห้าปีแล้วเรายังจะเก็บบ้านเก่าแก่ผุพังอย่างนี้ไว้ทำไม คุณหญิงอำภา เถียงสู้ท่านกวีไม่ได้เรื่องราวจึงลงเอยด้วยการ สั่งให้ คุณชอบ ทนายประจำตระกูลเลือกผู้ซื้อที่ให้ราคาดีที่สุดหนึ่งในผู้ติดต่อขอซื้อคือ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ผู้นิยมเลี้ยงหนวดเคราไว้ เกือบเต็มหน้าเขามืชื่อว่า  ราช รัชภูมิ อมาวสี ศศิน หรือ อ้อ เธอเป็นหลานสาวบุญธรรมวัยสิบแปดปีของลุงกวี และคุณหญิงป้า พ่อ แม่ พี่ๆของ อ้อ เสียชีวิตพร้อมกันจากอุบัติเหตุรถคว่ำเมื่ออ้ออายุได้เพียง สามขวบ คุณยายของอ้อ เป็นน้าของท่านกวี ท่านจึงนำตัวอ้อมาเลี้ยงดู ให้การอุปการะดั่งลูกสาวคนหนึ่ง อ้อ สนิทสนม และรัก พี่ภาคย์ มากกว่า คุณภากร ด้วยเหตุที่คุณภากร เป็นคนเจ้ายศเจ้าอย่าง ชอบพูดจาดูถูกคนมักจะถือว่าตนเป็นลูกรักของพ่อและแม่ ส่วนภาคย์ นั้น อยู่ในข่ายที่ทำอะไรก็ผิดไปหมดทุกอย่าง ดูเหมือนจะไม่มีใครรักเขาเลยแถมยังแสดงความรังเกียจใส่เขาด้วยซ้ำ ไม่เว้นแม้แต่คุณหญิงอำภา ผู้เป็นแม่จะมีก็เพียง ป้าพริ้ง หรือ นมพริ้ง เท่านั้นที่รักและห่วงใย ภาคย์ มากกว่าใครๆ คงเป็นเพราะ นมพริ้งนั้น เป็นผู้เลี้ยงดู ภาคย์มาตั้งแต่เล็กๆ

อีกหนึ่งคนที่ห่วงใยภาคย์เสมอก็คือ นายแม่ (คุณยาย) ไม่นานนักหลังจากที่ ภาคย์หนีออกจากบ้าน นายแม่ ก็เสียชีวิตคนสุดท้ายที่ห่วงใยและรอคอยการกลับมาของภาคย์อยู่จนทุกวันนี้ ก็คือ อ้อ อมาวสี อ้อ ปรับทุกข์กับ นมพริ้ง ว่า หากท่านกวีขาย บ้านแก้ว จริง ดวงวิญญาณของ นายแม่ คงจะผิดหวังและ พี่ภาคย์ ก็คงจะเสียใจไม่น้อย การที่ อ้อ อมาวสี เฝ้าคิดถึงแต่พี่ภาคย์ นั้นจึงทำให้ ภากร เกิดอาการหมั่นใส้ และหึงหวงเพราะ อ้อ ในวันนี้ สวยงามเปล่งปลั่ง น่าพิศมัยยิ่งนัก ภากร จึงปรารถนาจะได้ อ้อ เป็นของตัวเองให้จงได้

กลุ่มเพื่อนสนิทของ อมาวสี ประกอบไปด้วย วัชรี รัตนพงศ์   นิลรัตน์ แกมกาญจน์   พึงใจ พิงคะ   ขวัญจิต งามบุญ เพื่อนๆเรียกอมาวสีสั้นๆว่า อมา ที่ร้านอาหารใดๆ ราช รัชภูมิ เดินเข้ามาในร้านพร้อมด้วยเพื่อนสนิทสองคนคือ การันต์ และ อนุ มีน้องชายชื่อ อานนท์ เป็นแฟนกับขวัญจิต ดังนั้นเมื่อคนทั้งสองกลุ่มเจอะเจอกันในร้านนี้โดยบังเอิญ การทักทายท้าวความกันจึงเกิดขึ้นเพื่อนๆของราช มักเรียกเขาว่า ไอ้ยักษ์ ชื่อ นายยักษ์ จึงเป็นชื่อที่กลุ่มสาวๆแอบนินทา ราช รัชภูมิ วัชรีแอบชอบ และหลงนายยักษ์คนนี้ไม่น้อย จนเพื่อนๆแซวกันสนุกปาก แต่ถ้าสังเกตุให้ดีจะเห็นว่า นายยักษ์ คนนี้ลอบมอง อมาวสีแทบจะไม่วางตา อนุ บอกกับราชว่า อมาวสี คือหลานของเจ้าของบ้านที่ราชกำลังติดต่อขอซื้อ และอมาวสี กำลังเป็นที่หมายปองของนายภากร ลูกชายท่านกวี ที่เจ้าชู้มากๆ ยิ่งเมียตายไปไม่นาน นายภากร ยิ่งเที่ยวเตร่ สำมะเลเทเมา ไล่จีบผู้หญิงไปทั่ว ราช รับฟังด้วยความสงบนิ่ง

เมื่อ ราช รัชภูมิ กลับมาถึงบ้านพักของเขา ไอ้ทิน เด็กหนุ่มวัยสิบเจ็ดปี ผู้ดูแลบ้านหลังนี้ รีบเข้าไปรายงานตัวทันที ไอ้ทิน เป็นบุตรคนเดียวของ นายเทิน ทวนทอง  ผู้ช่วยผู้จงรักภักดีของราช รัชภูมิ

วันนี้ ชิดชไม  ชลากร ครีเอทีฟสาวสวยบริษัทโฆษณา แวะมาหาถึงบ้าน สองปีก่อนหน้านี้ ราช และ ชิดชไม ได้พบกันที่เมืองนอกทั้งสองถูกชะตากัน ชิดชไม ทำให้ ราช นึกถึงผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ที่มีความหมายสำหรับเขา มาก

เรือนห้องแถว หลังเล็กๆในย่านจอแจ คือที่พักพิงของสองพ่อลูก นายสด และ สีไพร สีไพร เป็นสาววัยรุ่นแรกแย้ม ที่ชะตาชีวิตนำพาเธอมาพบกับ ภากร ใบหน้าที่หล่อเหลา และลีลาเจ้าชู้ของภากร ทำให้สีไพร ยอมทุ่มเททั้งใจและกายให้เขา แม้ผู้เป็นพ่อจะทัดทานไว้ แต่ก็ไม่อาจขวางกั้นความรักและความฝันของสีไพรได้ นายสด เกรงว่าลูกสาวจะช้ำใจและไม่เหลืออะไรในภายหลังเขาจึงถ่ายคลิปฉากรักเร่าร้อนของ ภากรและลูกสาว เพื่อใช้ต่อรองในวันที่ภากรจะสลัดรักสีไพรและก็เป็นไปดังคาด ท่านกวีบังคับขู่เข็ญให้ภากร ตัดขาดจาก สีไพร ด้วยเหตุที่ฐานันดรต่างกันโดยสิ้นเชิง นายสด จึงเรียกค่าตอบแทนเป็นเงินหลักล้าน เพื่อแลกกับคลิปฉาวอันนั้น ทว่า สีไพร กลับแอบตกลงยินยอมกับภากร เสียเอง โดยเธอยินดีจะเป็นเมียเก็บลับๆของเขาที่ไม่ต้องออกหน้าออกตา และไม่มีใครรู้

ภากร  พิชิตพงษ์ จัดเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัว กดขี่เพศตรงข้าม และ คนที่ต่ำชั้นกว่าเสมอๆ เขาถือว่า สีไพร คือกำไรชีวิต ส่วนผู้หญิงที่เขาอยากแต่งงานด้วยจริงๆในตอนนี้คือ อมาวสี นอกจากความสวยของอมาวสี แล้วการต้องการเอาชนะ ภาคย์ ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งยิ่ง อมาวสี ให้ความสำคัญกับ ภาคย์ มากเท่าไหร่ ภากร ก็ปรารถนาจะรวบหัวรวบหาง อมาวสี โดยเร็วขึ้นเท่านั้น เหมือนที่ครั้งหนึ่ง ภากร เคยเอาชนะภาคย์ และทำให้ภาคย์ ปวดร้าวใจมาแล้ว ด้วยการแย่งตัว ชาลินี มาจาก ภาคย์ เมื่อภาคย์หนีออกจากบ้านไปไม่นานเท่าไหร่ ภากรก็หลอกลวงทุกคนว่า ชาลินี รักเขา และใช้อิทธิพลของ ท่านกวี ผู้เป็นพ่อ บีบบังคับเอา ชาลินี มาแต่งงานด้วยจนได้กระทั่ง ชาลินี ต้องช้ำใจตาย ส่วนนายภากร กลับกลายเป็นพ่อหม้ายเนื้อหอม ที่เพลิดเพลินกับการไล่ล่าพรหมจรรย์สาวๆ

วาริน รัตนพงศ์ เพื่อนอีกคนหนึ่งของ ราช รัชภูมิ ทั้งสองเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อยู่เมืองนอก วาริน เป็นบุตรชายของวิรัตน์ รัตนพงศ์ นักธุรกิจการค้าด้านอุปโภคบริโภคชื่อดังของเมืองไทย และเป็นพี่ชายของ วัชรี รัตนพงศ์ เพื่อนรักของ อมาวสี วาริน เพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่นการตัดสินใจกลับมาอยู่เมืองไทยของเขา ยังความปลาบปลื้มให้แก่ผู้เป็นพ่อจนต้องจัดงานเลี้ยงต้อนรับใหญ่โต

วัชรี และ อมาวสี ชวนกันไปซื้อเสื้อผ้าข้าวของสำหรับงานเลี้ยงครั้งนี้ทั้งสองสาวได้เจอกับ ราช โดยบังเอิญ  ซึ่งทำให้วัชรี ดีใจมากเมื่อซื้อของเสร็จเรียบร้อย ราชอาสาขับรถไปส่งสองสาว โดย ราช เลือกไปส่งวัชรีก่อนเมื่อราชและอมาวสีอยู่กันตามลำพังในรถ ทั้งสองต่อปากต่อคำกันในเรื่อง บ้านแก้ว ราช พูดถึงเรื่องราวใน บ้านพิชิตพงษ์ ได้อย่างละเอียด จนอมาวสี เริ่มสงสัย เมื่อ อมาวสีเล่าเรื่องนี้ให้ นมพริ้งฟังเธอจึงอยากเห็นหน้าของคุณราชเหลือเกินเพราะ นมพริ้ง เริ่มสงสัยว่า ราช รัชภูมิ อาจจะเป็น พี่ภาคย์ นั่นเอง มิเช่นนั้นจะยอมทุ่มเงินเป็นหลักล้านเพื่อซื้อบ้านเก่า สัปรังเคหลังนี้ทำไม แต่อมาวสียังไม่คิดเช่นนั้น เพราะสายตาของราช ที่เธอเห็น ช่างเย็นชาต่างจากสายตาของพี่ภาคย์โดยสิ้นเชิง

ราช รัชภูมิ อาสาไปรับอมาวสีที่บ้าน โดยไม่สนใจคำปฏิเสธของเธอ วันนี้เขาโกนหนวดเคราออกจากใบหน้าจนเกลี้ยงเผยให้เห็นความหล่อระดับพระเอกแถวหน้าของช่องเจ็ดสี แขกเหรื่อในงานต่างเหลียวมองเขากันทุกคน โดยเฉพาะวัชรี เธอตกหลุมรัก นายราชมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีเพื่อนเป็นกองเชียร์อย่างออกหน้าออกตา เพื่อนๆช่วยกันผลักดันให้ทั้งสองออกไปเต้นรำคู่กันจนได้ ส่วน วาริน เจ้าภาพของงานนี้ กลับให้ความสนใจไปที่อมาวสีเขาจ้องมองเธอไม่วางตา นายวารินหลงรักอมาวสีเข้าให้แล้ว แขกในงานต่างเปลี่ยนคู่เต้นรำไปเรื่อยๆ โดยเฉพาะ ราช เขาแทบจะได้เต้นรำกับผู้หญิงทุกคนในงานนี้ ยกเว้นเพียง อมาวสีเท่านั้น ที่ราชวางท่าเหมือนไม่แคร์ ไม่แยแสความงามของเธอสักนิด กระทั่งก่อนงานเลิก ราชจึงเดินไปขอเต้นรำกับ อมาวสีด้วยมารยาท ทำให้อมาวสี ไม่อาจปฏิเสธได้ในระหว่างการเต้นรำ ราชก็ยังอุตส่าห์พูดจากระแนะกระแหน กวนประสาท อมาวสีอย่างสนุกปากสร้างความหงุดหงิดให้กับอมาวสีจนเธอต้องหนีออกไปจากฟลอร์

ที่บริเวณหน้างานเลี้ยง นายภากร พิชิตพงษ์ ขับรถมาจอดรอ อมาวสี อยู่นานทีเดียว ก่อนหน้านี้ ภากรตั้งใจจะมางานนี้ด้วย แต่อมาวสีไม่ยอม แม้แต่จะขอขับรถมาส่ง อมาวสี ก็ไม่เปิดโอกาสให้เมื่อภากรเห็นว่า นายราชเป็นคนขับรถมารับอ้อไปจากบ้าน เขาจึงต้องแสดงการเป็นเจ้าของด้วยการขับรถมารับอ้อกลับบ้านโดยไม่บอกไม่กล่าวก่อน

อมาวสีจำต้องนั่งรถไปกับ ภากรเพียงลำพังระหว่างทาง ภากรเลี้ยวรถไปจอดยังที่เปลี่ยว เขาตั้งใจที่จะรวบรัด เอาอมาวสีเป็นของเขาให้ได้ภายในคืนนี้ในรถของเขาคันนี้ น่าเสียดายที่เหตุการณ์ยังดำเนินไปไม่สุดซอย ราช รัชภูมิ ก็ปรากฏกายขึ้น ราวกับเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ เพียงแค่เขาเคาะกระจกรถ ก็ทำให้ภากรไม่อาจดำเนินภารกิจนั้นต่อไปได้ อมาวสีรีบลงจากรถของภากรทันที ราช ให้โอกาส อมาวสีเลือกว่าจะนั่งรถคันไหนกลับบ้านจะนั่งไปกับเขา หรือจะกลับกับภากรไม่ต้องตัดสินใจนาน อมาวสีเดินไปขึ้นรถของ ราช ทันที ภากร โกรธจัด เสียหน้าไปไม่น้อยในระหว่างนั่งรถไปกับราช อมาวสี เลือกที่จะพูดคุยถึงพี่ภาคย์ของเธอไม่มีท่าทีพิเศษใดๆปรากฏขึ้นบนสีหน้าและแววตาของ ราช อมาวสี ผิดหวังพอสมควร

ที่ร้านอาหารหรูหราแห่งหนึ่งใจกลางเมือง นพ แกมกาญจน์ พาลูกสาวคือ นิลรัตน์ และพี่สะใภ้คือ มรว.หญิงทิพย์สุดา มาทานอาหาร ช่างบังเอิญที่ ราชและชิดชไม มาที่ร้านนี้เช่นเดียวกัน ท่านหญิงตะลึงเมื่อเห็นหน้าราช เพราะใบหน้าของราชช่างเหมือนกับ หม่อมเจ้าคฑาเทพ ทวยไท อาของท่านหญิง ยิ่งนักท่านอาได้อพยพไปอยู่อเมริกาเกือบสามสิบปีแล้ว และเพิ่งเสียชีวิตได้ปีเศษๆ นี้เองท่านหญิงขอให้นิลรัตน์สืบข้อมูล คุณราช จาก วัชรี

วัชรีซักไซ้วารินพี่ชาย จนได้ความว่าราช รัชภูมิ เป็นหลานชายของ รักษ์ รัชภูมิ เศรษฐีที่ภูเก็ต (เรื่องเดิมเป็นเศรษฐีเหมืองแร่  แต่ควรเปลี่ยนเป็นธุรกิจท่องเที่ยว) ลุงรักษ์ ส่ง ราช ไปเรียน เรื่องเครื่องยนตร์ที่เมืองฮัมบูร์กประเทศเยอรมันซึ่งได้รู้จักและสนิทสนมกับวารินที่นั่นเองเมื่อ วาริน เล่าเรื่องท่านชายคฑาเทพให้ราชฟัง ราช แค่สนใจเฉยๆ ไม่ถึงกับตื่นเต้นมากมายนัก

ในที่สุด ราช ตกลงซื้อ บ้านแก้ว ในราคามากกว่าสิบล้านเป็นการซื้อทั้งตัวบ้าน และข้าวของทุกชิ้นในบ้านหลังนี้ โดยนายเทินเป็นผู้ทำสัญญาซื้อขายกับทนายเจ้าของบ้าน ในบ้านแก้วหลังนี้ มีภาพเขียนสีน้ำมันรูปคุณยาย แขวนอยู่กลางโถงบ้าน อมาวสีจำได้ว่า พี่ภาคย์ของเธอรักภาพเขียนนี้มาก เธอตัดสินใจ แอบเข้าไปในบ้านแก้ว แล้วปลดภาพนี้ออก แต่ไม่ทันการณ์ ราช รัชภูมิ เข้ามาเห็นเสียก่อน อมาวสี สารภาพว่า ต้องการเก็บภาพนี้ไว้ให้พี่ภาคย์ เธออ้อนวอนขอจากราช ราชปฏิเสธ แต่เปลี่ยนเป็นให้คำสัญญาว่า หากภาคย์กลับมาวันใด เขาจะคืนภาพนี้ให้ทันที อมาวสีดีใจทั้งสองสบตากันด้วยความปลาบปลื้ม

เมื่อราชขับรถพาอมาวสีมาส่งที่บ้านพิชิตพงษ์ ภากรแอบเห็นเหตุการณ์โดยตลอด ภากรไม่พอใจ จึงตรงเข้าไปบอก ท่านกวี ผู้เป็นพ่อว่าเขารัก และ ต้องการแต่งงานกับอมาวสี ทันทีที่เธอเรียนจบ และยังให้คำมั่นสัญญากับผู้เป็นพ่อด้วยว่าหากได้แต่งงานกับ อมาวสี จะเลิกทำตัวเหลวแหลก เสเพล โดยเด็ดขาด ท่านกวี ได้ฟังอย่างนั้นก็ดีใจ รับปากว่าจะจัดการให้ภากรขอพ่ออย่าเพิ่งบอกให้ อ้อ รู้ตอนนี้ ท่านกวีตอบตกลง

วันหนึ่ง ราช ไปหา อมาวสี โดยตั้งใจเขาบอกเธอว่า มีคนมาขอซื้อบ้านแก้วหลังนี้ ต่อจากเขา ซึ่งเป็นราคาที่เขาจะได้กำไรไม่น้อย ราช ให้ อมาวสีตัดสินใจว่าควรจะขายหรือไม่ อมาวสี นิ่งไป ไม่มีคำตอบราชจึงรับปากว่า เขาจะไม่ขายบ้านแก้วก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนบางอย่างซึ่งราชยังไม่บอกเธอในวันนี้

ภากร ชวน อมาวสี ไปเที่ยวทะเลหลังสอบเสร็จอมาวสี ปฏิเสธ อ้างว่า ต้องการหางานทำภากร โกรธ พลั้งปากออกไปว่า ยังไงอ้อก็ต้องแต่งงานกับเขา จึงไม่จำเป็นต้องหางานทำอมาวสีตกใจมากๆที่ได้ยินเช่นนั้น  ถึงกับล้มป่วยในเวลาต่อมา...

ท่านหญิงทิพย์สุดาเล่าให้คุณนาถ ผู้เป็นสามีฟังถึงเรื่องราวครั้งเก่าของท่านอา ท่านอา เคยคบหารักใคร่กับ คุณแดง แต่จู่ๆคุณแดงก็หันไปเลือกแต่งงานกับคู่หมั้นของเธอ ทั้งๆที่กำลังอุ้มท้องทารกที่เป็นทายาทของท่านอาก่อนเสียชีวิตท่านอาสั่งเสียให้ตามหาสายเลือดของท่านคนนี้ให้ได้เพื่อให้มารับมรดกทั้งหมดของท่านอาลางสังหรณ์บางอย่างทำให้ท่านหญิงทิพย์สุดาปักใจเชื่อว่าราช รัชภูมิ น่าจะเป็นทายาท คนที่เธอกำลังตามหา

จอน ทองอร่าม ปรากฏตัวขึ้นกลางบ้านของราชมันเป็นหลานชายของ จำปี เมียผู้เสียชียชีวิตไปแล้วของ ลุงรักษ์ นายจอนตั้งใจมาไถเงิน ราช อย่างก้าวร้าวและกำแหง ราชไม่ให้ เพราะรู้ดีว่า นายจอนนั้นยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราวผิดกฏหมายทั้งการพนันและยาเสพติด นายจอนโกรธจัด ด่าทอราชว่า เป็นแค่เด็กที่ลุงรักษ์เก็บมาเลี้ยงอย่ามาทำโอหัง อวดดี ราช โต้ตอบด้วยกำปั้น แทนคำพูดนายจอน กลับออกไปพร้อมกับรอยฟกช้ำ

หลังสอบเสร็จอมาวสีตกอยู่ในความโศกเศร้ามากยิ่งขึ้น เพราะเธอรู้ว่าจะต้องแต่งงานกับภากร โดยการสั่งการจากท่านกวีผู้มีบุญคุณกับเธอ อมาวสีไม่กล้าเอ่ยปากบอกเรื่องนี้กับใคร แต่กระนั้นข่าวนี้ ก็รู้ถึงหู ราชจนได้ ราช เกิดความรู้สึกหึงขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เขาตอบตัวเองในใจว่า ความอาฆาตแค้นครั้งเก่าที่มีต่อตระกูลพิชิตพงษ์ต่างหากที่เป็นตัวกำหนดอารมณ์ ความสมหวัง ความผิดหวัง หรือแม้แต่การหึงหวงที่เกิดขึ้นในใจเขามันมิใช่ ความรัก แน่ๆ

ราช รัชภูมิ รู้ว่าวารินจะไปเที่ยวพัทยากับวัชรีและเพื่อนๆ ซึ่งมีอมาวสีอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย ราช ชวน อนุ และ การันต์ ตามไปพัทยาด้วย การันต์ ตามจีบพึงใจ อนุ ตามจีบ นิลรัตน์ ส่วน วารินนั้น ใครๆก็เห็นว่าเขาจีบอมาวสีอยู่เช่นเดียวกับที่เพื่อนๆรู้ว่า ราช เป็นที่จับจองของ วัชรี ราช หาจังหวะคุยกับ อมาวสี ในประเด็นเรื่องของความรักและการแต่งงาน ท่าทีของอมาวสีบ่งบอกชัดเจนว่า ไม่ได้รัก ภากร งั้นคงจะเป็น วารินล่ะซี ที่เธอรัก ราช ยั่วยวนต่อไป อมาวสี เผยความในใจว่า พี่ภาคย์ คือคนเดียวเท่านั้น ที่เธอคิดถึงเสมอมา ไม่เคยเปลี่ยนทั้งสองสบตากันตรงๆ เต็มๆตา ไม่มีความรู้สึกพิเศษใดๆเกิดขึ้นในสีหน้าและแววตาของราช ราช อาสาช่วยแก้ปัญหานี้ให้ โดยให้เธอนึกว่า เขาคือ พี่ภาคย์ คนนั้น

คืนหนึ่ง ท่านกวี  ทะเลาะกับ คุณหญิงอำภา เนื่องจาก ท่านหญิงทิพย์สุดามองกวีด้วยสายตาเยาะเย้ย คงเป็นเรื่องที่เขาต้องทนนั่งเลี้ยงลูกที่ไม่ใช่สายเลือดของเขา แต่เป็น ทวยไท ไม่ใช่ พิชิตพงษ์ ทั้งคู่มีปากเสียงกันเลยเถิดไปถึงการขุดเรื่องเก่ามาตะคอกใส่หน้ากัน นั่นคือความจริงที่ ไอ้ภาคย์ คือลูกชายของท่านคฑาเทพ คนรักเก่าของคุณหญิงอำภา และนับวัน เมื่อมันโตขึ้น หน้ามันก็เหมือนพ่อมันมากขึ้นเรื่อยๆ นั่นจึงเป็นเหตุให้ ท่านกวี จงเกลียดจงชังภาคย์ยิ่งนัก คุณหญิงอำภา ร้องไห้คร่ำครวญเพราะท่านกวีผิดสัญญา ที่เคยบอกว่าจะไม่พูดเรื่องนี้อีกเลย อมาวสี ได้ยินทั้งหมดของการทะเลาะเบาะแว้ง เธอจึงมั่นใจว่า ราช จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก พี่ภาคย์ ของเธอ ภากรตัดสินใจบอกสีไพรเรื่องการแต่งงานของเธอกับอมาวสี สีไพร ยินดีที่จะเป็นเมียเก็บ เงียบๆของภากร ตลอดไป เธอเลือกที่จะไม่บอกภากรว่า เธอกำลังตั้งท้อง ภากรยังคงตัดไม่ขาดจากการดื่มเหล้า แม้เขาจะมีความสุขกายสบายใจ เขาก็อดไม่ได้ที่จะต้องฉลองความสุขของตัวเอง และครั้งนี้ เขาได้พบกับ นายจอน ทองอร่าม นายจอน เห็นช่องทางที่จะกอบโกยผลประโยชน์จากภากรมันส่ง สายบัว เมียสาวสุดเซ็กซี่ของมัน เข้าไปยั่วยวนภากร โดยแนะนำตัวว่า ชื่อ จูดี้ เป็นน้องสาวของพี่จอน ภากรหลงเสน่ห์ของจูดี้ เขาอยากได้เธอทันทีที่เห็นจูดี้ ดึงภากร ให้เข้าสู่บ่อนการพนันของจอน จากนั้น เซียนพนันทุกคนในบ่อนนี้ ก็รุมหัวกัน โกงกินเงินของภากรจนหมดเกลี้ยงแต่ภากรไม่ยี่หระเขายินดีจะกลับมาที่นี่อีกบ่อยๆ หากมีจูดี้คอยปรนนิบัติเขาอย่างนี้จะเสียเงินอีกเท่าไหร่ ก็ไม่มีปัญหา

ท่านกวี และ คุณหญิงอำภา เห็นท่าทีของภากรที่กลับไปดื่มเหล้า เมามาย ทำตัวเหลวใหลเหมือนเดิมอีกทั้งคู่เข้าใจเอาว่า คงมีปัญหาทะเลาะกับ อมาวสี ท่านกวี จึงขอให้อมาวสี พูดจาดีๆ เอาอกเอาใจ ภากรมากขึ้นกว่าเดิมอมาวสี จำใจต้องทำตามนั้น ภากร จึงมีท่าทีที่ดีขึ้น โดยเอาตัวห่างออกจากบ่อน และอ้างกับจูดี้ว่าเขาถูกบังคับให้แต่งงาน

วัชรี ทำตัวเป็นแม่สื่อ นัดให้วาริน ได้พบกับอมาวสีทุกครั้งที่มีการนัดหมาย ราช มักจะโผล่ไปด้วยเสมอ วัชรีจึงได้ใช้โอกาสนี้ ในการใกล้ชิดกับราชด้วยเช่นกัน  อมาวสีหาโอกาสพูดกับ ราชว่า เธอรู้ว่าราชคือภาคย์แต่ราชปฏิเสธทุกครั้งไป ทำให้อมาวสีน้อยใจและเสียใจมาก

นิลรัตน์ เล่าให้ อมาวสีฟังว่า เห็นราชไปกินข้าวตามลำพังสองคนกับ ชิดชไม อมาวสี ตัดสินใจประชดด้วยการ ตอบรับแต่งงานกับภากร เมื่อ ราช รู้ข่าว การแต่งงานในอีกสองเดือนข้างหน้า เขารีบนัดพบอมาวสี ราชทวงสัญญาจากอมาวสี ที่จะแลกเปลี่ยนกับการไม่ขาย บ้านแก้ว ให้กับคนอื่นต่อ ราช ขอให้ อมาวสี บอกทุกคนว่า เธอรักราช เพื่อจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับภากร แต่ในเวลานี้ อมาวสีไม่สนใจเรื่อง บ้านแก้ว อีกแล้วเธอมั่นใจว่า ราช คือ ภาคย์ และเมื่อเขาไม่ยอมรับว่าเป็นภาคย์ อมาวสี จึงไม่สนใจที่จะรับความช่วยเหลือของเขาแต่อย่างใด

ราช กลับภูเก็ตด้วยความผิดหวังเขาเริ่มลังเลว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรกับ อมาวสี กันแน่แต่แล้วเขาก็ตอบตัวเองอีกครั้งว่า นี่คือการแก้แค้นเขาต้องการเพียงแค่ทำให้ภากร เจ็บปวด ที่ต้องเสียของรักเหมือนที่เขาโดนกระทำในวัยเด็ก

เมื่อได้พบกับ ลุงรักษ์ ราช จึงรู้ว่า หลวงเจนอรรถการ เพื่อนของลุงรักษ์ ได้เห็นภาพถ่ายของราชทำให้เขานึกถึงท่านชายคฑาเทพ เพราะว่าหน้าตาเหมือนกันมาก พร้อมทั้งเล่าเรื่องราวอมตะรักของท่านชายให้ฟังว่าคนรักของท่านจำต้องแต่งงานกับคู่หมั้นที่ผู้ใหญ่จัดไว้ให้ทำให้ท่านเสียใจ ต้องหนีหน้าไปอาศัยอยู่ต่างประเทศเป็นอีกครั้งที่ ราชได้ยินเรื่องราวเหล่านี้

ท่านกวี เร่งพิธีแต่งงานของภากรและอมาวสี ให้เร็วยิ่งขึ้น ราช กลับมาจากภูเก็ต พยายามติดต่อ อมาวสี แต่เป็นไปโดยลำบาก เมื่อเขาโทรศัพท์ไปที่บ้านพิชิตพงษ์ กลับกลายเป็นภากรที่เป็นผู้รับสาย ราช พูดจายั่วยุภากร และบอกว่า อมาวสีคือเมียที่จดทะเบียนถูกต้องตามกฏหมายของเขา

ภากรโกรธจัด เขาดักรอ อมาวสี และตรงเข้าปลุกปล้ำเธอ ดีแต่ว่า คุณหญิงอำภาเข้ามาขวางไว้ได้ทัน อมาวสีลองพูดกับคุณหญิงอำภาว่า ราชนั้น มีหน้าตาคล้ายท่านชายคฑาเทพ คุณหญิงอำภาถึงกับตกตะลึง

คุณหญิงอำภา ได้พูดกับราชทางโทรศัพท์ เธอจำเสียงได้ทันทีว่า นี่คือ ภาคย์ลูกชายที่หนีหายไปแต่ ราชยังคงปฏิเสธโดยสิ้นเชิง แม้จะมีอาการอึ้งไปไม่แพ้กัน

คุณหญิงอำภา ตัดสินใจไปพบราชที่บ้านของเขา เธอมั่นใจว่า ราชคือลูกชายของเธอ แต่ราชกลับทำเย็นชาใส่คุณหญิง หลังจากวันนั้น คุณหญิงอำภา ก็ล้มป่วยลง แพทย์ประจำตัวบอกว่า โรคหัวใจของคุณหญิงกำเริบหนักขึ้น อมาวสีดั้นด้นไปพบราชอีกครั้ง เพื่อขอร้องให้ราชยอมรับว่าตนคือ ภาคย์ ราช ปฏิเสธ และมีท่าทีเฉยเมย เขาเฝ้าพูดกับหัวใจตัวเองว่า ทั้งหมดนี้คือแผนการณ์ที่ตั้งใจเพื่อให้คนที่เคยทำใก้เขาเจ็บช้ำ ต้องรู้จักความเจ็บช้ำบ้าง อมาวสีผิดหวังในตัวราช เธอประกาศว่าทางเดียวที่จะทำให้คุณหญิงสบายใจขึ้นได้คือ รีบแต่งงานกับภากร ราช ดึงอมาวสีเข้ามาจูบทันทีอมาวสี ตบหน้าราชเป็นการตอบแทน

ภากร พาอมาวสี ไปลองชุดแต่งงานทั้งสองได้เจอกับ ราช ที่เดินควงมากับ ชิดชไม อมาวสี แกล้งทำหวานซึ้งกับภากร ราชก็กระทำเช่นเดียวกันกับชิดชไม

วารินนั้นแทบจะถอดใจเรื่องอมาวสี ส่วนสายบัว หงุดหงิดที่ภากรจะแต่งงาน เพราะเธอเริ่มรักภากรจริงๆจังๆ สีไพร ก็ยังคงยอมทนกับสถานะเมียเก็บของเธอ ในวันต่อมานายเทิน โกหกว่าราชถูกรถชนอาการบาดเจ็บสาหัสอมาวสีรีบเดินทางไปเยี่ยมราช หลังจากวันนั้น อมาวสีก็หายตัวไปอย่างลึกงับงานแต่งงานจึงถูกเลื่อนออกไปโดยไม่มีกำหนด

อมาวสี ถูกลักพาตัวมาไว้ที่บ้านกลางไร่อ้อย โดยมีป้าแปลก แม่บ้านเป็นใบ้ และ บัวเขียว สาวใช้ เป็นคนคอยดูแล นายมั่น คนงานหน้าเหี้ยม ทำหน้าที่เฝ้าและคุมหน้าห้องทุกคนที่นั่นเรียกอมาวสีว่าคุณนายเพราะราชบอกทุกคนว่า อมาวสีเป็นภรรยาของเขา

อมาวสีพบราชครั้งแรกที่โต๊ะอาหารเวลาค่ำเธอไม่ยอมเปลี่ยนชุดที่เขาเตรียมไว้ให้ทั้งคู่ยังคงปั้นปึ่ง และพูดจาประชดประชันกัน ภากรหงุดหงิดที่ตามหา อมาวสีไม่เจอ แต่จู่ๆก็มีของขวัญ ส่งมาจาก ราช รัชภูมิ เหมือนเป็นการเยาะเย้ยกันภากร ตัดสินใจไปหาสีไพร ด้วยสภาพเมามาย ในคืนที่ควรจะเป็นพิธีแต่งงานของเขา

วัชรี สงสัยว่าอมาวสี หายไปไหน แต่ก็ไม่อาจสืบทราบได้ ราช มีความสุขกับการ หาซื้อข้าวของเครื่องใช้ให้ อมาวสีในใจอีกด้านหนึ่งของเขา พยายามเตือนตัวเองว่า ทั้งหมดนี้เป็นแค่การเดินหมากเพื่อแก้แค้นเอาคืนกับคนเหล่านี้เท่านั้น เขาบังคับตัวเองให้ไปหา ชิดชไม เพื่อจะลืมอมาวสีให้ได้แต่ก็ไม่สำเร็จผลดังเช่นนั้น เขาบอกชิดชไม ว่า ต้องไปทำงานที่ตราด คงไม่ค่อยมีโอกาสได้เจอกันนัก ชิดชไม มีอาการผิดหวังให้เห็น เมื่อราช บอกว่าเธอเป็นเพื่อนรัก ไม่ใช่ คนรัก

ในบาร์แห่งหนึ่ง ราชแวะไปหาเพื่อนสนิท คือ อนุกับการันต์ พวกเขาได้เห็น ภากร คลุกคลีอยู่กับนายจอน ราชคาดเดาได้ว่า นายจอน ต้องหลอกเอาเงินภากรจนหมดเนื้อหมดตัวแน่ๆ

เป็นจริงอย่างที่ราชคิด ภากรเป็นหนี้ในบ่อน ร่วมล้านบาท ด้วยการล่อลวงของสายบัว และบรรดานักพนันหน้าม้า ที่รวมตัวกันอยู่ในบ่อนสายบัว แอบสงสาร แต่ยังหาวิธีช่วยไม่ได้

อมาวสี เดียวดายอยู่ในบ้านกลางไร่เธออดไม่ได้ที่จะคิดถึงราชแต่เมื่อราชกลับมา เธอกลับทำปั้นปึ่งใส่และเป็นเช่นนี้ทุกครั้งไป เยี่ยงพระเอก นางเอกพึงกระทำ ในละครทีวีของประเทศไทย ราชได้รับโน้ตจากลุงรักษ์ใจความว่า ให้กลับมาดูแลธุรกิจที่ภูเก็ตได้แล้วและลุงรักษ์ ได้มองหาเจ้าสาวให้ราชแล้วด้วย เธอคือ อรัญญา คนสวย

คืนหนึ่ง ฝนตกหนักที่บ้านกลางไร่ เกิดเรื่องวุ่นวาย ด้วยเถ้าแก่เส็ง ยกพวกหมายบุกปล้น ทำลายไร่ผืนนี้ ที่ราชเป็นเจ้าของร่วมกับ พินัย เพื่อนเก่า อมาวสีต้องอยู่เพียงลำพังกับบัวเขียว ท่ามกลางความมืดมิด เพราะต้องอำพรางแสงสว่างไว้สายฝนที่โหมกระหน่ำ ฟ้าแล่บ ฟ้าร้องคำรามลั่น ทำให้อมาวสีหวาดกลัวและหวนคิดถึงวัยเด็ก พี่ภาคย์ จะเข้ามากอดปลอบประโลมเธอทุกครั้งและแล้ว ราชก็กลับมาพร้อมกับการคลี่คลายปัญหาเรื่องหมู่โจรบุกรุกที่จนหมดสิ้น เขากอดปลอบประโลม อมาวสี เหมือนที่เคยทำเมื่อครั้งวัยเด็ก ราชยอมรับกับตัวเองว่า เขารักอมาวสี

เมื่อฝนซา ฟ้าเริ่มสางอมาวสี ได้เหลือบไปเห็นโน้ตจากลุงรักษ์ ที่จะให้ราชแต่งงานกับ อรัญญาอนิจจา อมาวสี น้อยใจเข้าให้อีกแล้วท่าทีของเธอจึงกลับไปเย็นชา ปั้นปึ่งกับราชอีกครั้งหนึ่ง ท่านกวียังคงมีปัญหาเรื่องหนี้สิน จากการลงทุนในธุรกิจของเขา จู่ๆท่านก็ได้ทราบว่า ภากร แอบขายตึกที่ีถนนตกไปแล้ว เมื่อไม่มีเงินพอชำระหนี้สิน ท่านจึงตัดสินใจจำนองบ้านพิชิตพงษ์ วิกฤตของครอบครัวในครั้งนี้ ท่านกวียังคงเห็นว่า ต้นตอ ตัวการ ก็มาจาก อมาวสี นั่นแหละ

ท่านหญิงทิพย์สุดารู้เรื่องนี้เข้า จึงเป็นผู้รับจำนองบ้านซะเอง การทำสัญญาครั้งนี้ท่านหญิง ให้ใส่ชื่อน้องสามีแทนชื่อของเธอเพื่อไม่ให้ท่านกวีรู้ เพราะอาจจะมีอารมณ์โกรธจนไม่ยอมเซ็นสัญญาให้ ภากรยังคงมีความคั่งแค้น และปักใจเชื่อว่า การที่อมาวสีหายไป ต้องเป็นฝีมือของราชแน่ๆ ภากรว่าจ้าง นายจอน ให้ฆ่าราช นายจอน ตอบตกลง เพราะเกลียดไอ้ราชเป็นทุนเดิมอยู่แล้วมันเริ่มส่งลูกน้องติดตามหาตัว ราช รัชภูมิ

ราช บอกลุงรักษ์ว่า ขอปฏิเสธที่จะแต่งงานกับอรัญญา ลุงรักษ์มอบทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขาให้เป็นของราชในวันที่สิ้นลุง ราชจะต้องสืบทอดตระกูลรัชภูมิสืบไป ราชตัดสินใจจะพาอมาวสีกลับบ้านและเพื่อไม่ให้เสื่อมเสียเกียรติ เขาตั้งใจจะพาอมาวสีไปแต่งงานที่ภูเก็ต อมาวสีเข้าใจว่าราชทำไปเพื่อแสดงความรับผิดชอบเท่านั้น ไม่ใช่เพราะความรักเธอจึงปฏิเสธราช ราช เข้าใจว่า อมาวสีคงจะรักวารินเอาเข้าไปเรื่องราวจึงไม่ลงเอยซักที

นายจอนได้ข่าวว่า ราช พาอมาวสีไปไว้ที่ไร่พนัสพงษ์ จึงวางแผนไปลักพาตัวอมาวสี ก่อนที่ราชจะพาเธอกลับกรุงเทพ นายจอน เปลี่ยนใจ ไม่ส่งตัวอมาวสีคืนให้ภากร เพราะเมื่อเห็นความสวยของอมาวสี มันก็นึกอยากได้ไว้เป็นเมียเสียเอง อมาวสี แกล้งบอกสายบัวว่า เธอรักราช และกำลังมีท้องกับราช สายบัวนึกสงสารจึงพยายามหาทางช่วยอมาวสี

ภากร เหมือนคนไร้อนาคตเขามาปรับทุกข์กับสีไพร และจึงได้รู้ว่า สีไพรกำลังตั้งท้องลูกของเขาพลันภากรได้สติคิด เขากลับเนื้อกลับตัวนับตั้งแต่นาทีนั้นเพื่อลูกของเขา และเมียที่แสนดีที่ชื่อสีไพรยังความปลาบปลื้มใจให้กับสีไพร และนายสดผู้เป็นพ่อยิ่งนัก ภากรกลับไปสารภาพผิดกับพ่อและแม่ ในทุกๆเรื่องเขาบอกว่า อยากเจอภาคย์ อยากขอโทษที่ได้ทำเรื่องไม่ดีกับภาคย์ไว้มากมาย

ท่านกวี ตัดสินใจเปลี่ยนจากจำนองเป็นขายขาด บ้านพิชิตพงษ์ คุณนพ ตกลง และยอมให้ท่านกวีและคุณหญิงอยู่ต่ออีกหนึ่งปีในระหว่างหาบ้านหลังใหม่ ท่านหญิงทิพย์สุดานัดพบราช ท่านหญิง เล่าเรื่อง ท่านอาคฑาเทพให้ฟังและย้ำกับราชว่า ท่านอา รักลูกมาก และตั้งใจมอบทรัพย์สมบัติทั้งหมดของท่านให้รวมทั้งบ้านพิชิตพงษ์ด้วยเช่นกัน ราช ปฏิเสธเช่นเคย นายจอนรู้ข่าวว่า ลุงรักษ์ ยกมรดกให้ราชทั้งหมด จึงโกรธมันรีบลงใต้ ตรงไปหาลุงรักษ์ ที่ภูเก็ต ทั้งสองทะเลาะกันหนักหน่วงนายจอนไม่พอใจที่ลุงเห็นหลานนอกคอกดีกว่าหลานแท้ๆอย่างมันส่วนลุงรักษ์ก็ตำหนินายจอนที่ทำตัวเลว ไม่สมกับเป็นคนในตระกูลรัชภูมิ นายจอน จึงบันดาลโทสะ ชักปืนยิง ลุงรักษ์ จนตาย

ทางด้านสายบัวฉวยโอกาสที่ นายจอนไม่อยู่ ปล่อยตัวอมาวสี ให้เป็นอิสระเมื่อ อมาวสี กลับคืนสู่พิขิตพงษ์ด้วยความปลอดภัยท่านกวี จึงรีบเตรียมจัดงานแต่งงานอย่างเร่งด่วนทว่า ภากร สารภาพความในใจของเขาว่าเขาไม่อาจแต่งงานกับใครได้ เพราะคนที่เขารักคือ สีไพรและตอนนี้ สีไพร ก็กำลังจะให้กำเนิดทายาทของพิชิตพงษ์ ในไม่กี่วันข้างหน้านี้ ท่านกวี อึ้งต้องใช้เวลาทำใจอีกสักพักใหญ่ๆ ถึงจะยอมรับได้ ภากรกับอมาวสีปรับความเข้าใจกัน เป็นพี่น้องที่รักกันในที่สุด ส่วนราชนั้น หันไปควงชิดชไม สลับกับการเอาอกเอาใจวัชรี ทั้งหมดนี้ เพื่อเป็นการประชดอมาวสี

อาการของคุณหญิงอำภา ยังคงไม่ดีขึ้น แพทย์ลงความเห็นว่า เธอขาดกำลังใจ อมาวสี จำต้องบากหน้าไปอ้อนวอน ราชอีกครั้ง โดยขอให้มาเยี่ยมคุณหญิง  และยอมรับว่า ราช คือ ภาคย์ ราช ยังคงใจแข็ง ยิ่งกว่าภูผา อมาวสี ผิดหวังอย่างแรง เธอพูดจาดูถูก ราชชนิดไม่ไว้หน้า ราชเองก็เสียใจไม่น้อย ที่เหตุการณ์เป็นเช่นนี้ทุกคนมีความเห็นใจให้กับคนอื่น ให้ใครๆได้หลายๆคน แต่ทำไมไม่มีใครให้ความเห็นใจเขาบ้างเลยในวันที่เขาถูกกระทำ ไม่มีใครโผล่หน้าออกมาปกป้องเขาแม้แต่นิดเดียวที่เป็นอย่างนี้มันก็สาสมดีแล้วไม่ใช่เหรอ

ทันใดนั้นเอง นมพริ้งก็ปรากฏตัวขึ้นทันทีที่เห็นนมพริ้ง ราช โผเข้าไปกอดและร้อง

แกลลอรีGallery หัวใจเถื่อน (Wild Heart)